De Gesluierde Monologen
Geïnspireerd door Dolle Mina’s en The Vagina Monologues, maar dan met ‘nieuwe’ Nederlanders uit Marokko en Turkije als vrijgevochten vrouwen. Gemaakt door (witte) Nederlandse maker en acteur Adelheid Roosen. Met o.a. Funda Müjde, Oya Capelle en Nazmiye Oral. Heeft tien jaar lang gespeeld in samenwerking met Toneelgroep Amsterdam en Adelheid|Female Economy. De productie was een enorm succes en reisde niet alleen af naar Europese landen zoals België en Duitsland, maar ook naar Turkije, Egypte, Jordanie, Pakistan en Nigeria. Het stuk onderzocht intimiteit en seksualiteit van vrouwen met een Islamitische achtergrond. De monologen gingen over liefde, verlangen en intimiteit, maar pakten ook kwestie van geweld en dwang aan, zoals gedwongen huwelijken en vrouwenbesnijdenissen. Zoals omschreven door antropoloog Sonja van Wichelen, onhult de positieve ontvangst van het stuk een Westers verlangen om een bepaald beeld van Moslim vrouwen te bevestigen.
- Speeldatum
- 2003
van Wichelen, S. "Commitment or Commitment-Kitsch? Rethinking the ‘Woman Question,’ Agency, and Feminist Politics." In Commitment and Complicity in Cultural Theory and Practice, edited by B. Ö. Fırat, S. De Mul, and S. van Wichelen, 51–66. London: Palgrave Macmillan, 2009. https://doi.org/10.1057/9780230236967_3.